Antonis Vezirtzis

Αντώνης Βεζιρτζής

 

Ο Α. Βεζιρτζής γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1950. Από το 1973 σπούδασε γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών,  στο εργαστήριο του Γιάννη Παππά. Για τις δημιουργίες του στη γλυπτική έχουν γράψει σημαντικοί κριτικοί Τέχνης, καλλιτέχνες και άνθρωποι του πνεύματος.

Ο Α. Βεζιρτζής ήταν ανήσυχος, ευαίσθητος στα νεύματα των καιρών, βαθιά σκεπτόμενος, και σαν άνθρωπος και σαν καλλιτέχνης. Δεν θέλησε ποτέ να εξαργυρώσει την εκτίμηση πολύ σημαντικών καλλιτεχνών και ανθρώπων της Τέχνης για το πρόσωπο και το έργο του. Συμμετείχε στις φοιτητικές κινητοποιήσεις εναντίον της δικτατορίας και στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973. Με φίλους και ομοϊδεάτες του, επιδόθηκε σε θέατρο και «αυθόρμητα συμβάντα» του δρόμου, κάτι πρωτοποριακό τότε στα καθ’ ημάς, λίγο παίζοντας λίγο θεωρώντας τέτοια δρώμενα ως άμεση καλλιτεχνική δημιουργία παρόμοια με τη γνήσια λαϊκή παλιότερων εποχών, όπως η «Ομιλία», το λαϊκό θέατρο της Ζακύνθου στο οποίο είχε συμμετάσχει κατά την εφηβεία του. Έγραψε πολύ ενδιαφέρουσες ημερολογιακές σημειώσεις, στοχασμούς, σύντομα πεζά και ποίηση.

Αυτοκτόνησε με αυτοπυρπόληση στο σπίτι του στην Αθήνα κοντά στο Πεδίο του Άρεως, στις 12 Σεπτεμβρίου 1981.

Έργα του υπάρχουν στην Εθνική Πινακοθήκη και σε ιδιωτικές συλλογές.

Τον Αντώνη τον ήξερα από μικρός, από πάντα, γιατί ήταν εξάδελφός μου. Όταν ήμουν παιδί, η παρουσία τού κατά 11 χρόνια μεγαλύτερου από μένα Αντώνη, τα έργα του και τα λόγια του με εντυπωσίαζαν αφάνταστα, και στην εφηβεία μου με επηρέασαν σε σημαντικές συνιστώσες της προσωπικής μου ιδεολογικής και αισθητικής αντίληψης.

Η αγάπη μου για τον Αντώνη υπήρξε η αφορμή για τα κατά καιρούς κείμενά μου γι’ αυτόν, αλλά καθόλου, νομίζω, δεν με επηρέασε παρ’ αξίαν στην προσπάθεια για ανάλυση και αποτίμηση του έργου του.