ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΤΡΟΦΗ

Το αφήγημα γράφτηκε για το περιοδικό της Θεσσαλονίκης Εντευκτήριο, του Γιώργου Κορδομενίδη, όπου και πρωτοδημοσιεύτηκε το 2010.

Το ζήτημα της βίαιης μετακίνησης πληθυσμών, που διενεργείται από τα εκτελεστικά όργανα του κεφαλαιοκρατισμού, τα οποία καταστρέφουν χώρες ολόκληρες υποθάλποντας τις θρησκευτικές και εθνοτικές έριδες και κατόπιν εξαπολύοντας πολέμους, είναι τεράστιο και φυσικά δεν ερμηνεύεται με διηγήματα. Η λογοτεχνία, όμως, προσπαθεί να διακρίνει το πρόσωπο του ανθρώπου κάτω από τις εθνικές και πολιτισμικές διαφορές, τα χρώματα και τις γλώσσες.

Έτσι κι αλλιώς, η βασική αιτία αυτών των πολέμων, των βίαιων εκπατρίσεων πληθυσμών ολόκληρων και της καταστροφής που επιφέρει επίσης στις χώρες υποδοχής των προσφύγων ο καταναγκασμός της μαζικής μετανάστευσης, είναι η κοινωνική αδικία, ο κολοσσιαίος πλούτος και η τρομακτική φτώχια, είτε στην ολοκληρωτική, ήδη μεταφασιστική Δύση, είτε στις απάνθρωπες θρησκευτικοπολιτικές δικτατορίες στις χώρες καταγωγής των περισσότερων προσφύγων και μεταναστών: και τα δύο ομόλογα είδη καθεστώτων συνεργάζονται στενά, με όργανα τις κυβερνήσεις, τους παραπλανημένους, στρατιωτικοποιημένους φτωχούς, καθώς και τις τεράστιες όσο και αντικοινωνικές ιδιωτικές εταιρείες που καλύπτονται κάτω από τον όρο ΜΚΟ και διακινούν στην πραγματικότητα τους πρόσφυγες.

Αλλά η αλήθεια και η αγάπη του ανθρώπου προβάλλει μες από το μίσος και το αίμα. Ο Λάι του αφηγήματος είναι υπαρκτό πρόσωπο, κι η προσωπική του ιστορία αληθινή. Τέτοιες καθαρές ψυχές, δίνουν ελπίδα για ένα μέλλον ανθρωπινότερο.